De Letter of Intent, afgekort als LOI, is een belangrijke mijlpaal in het overnameproces van een bedrijf. In deze intentieverklaring wordt het voornemen om een transactie te sluiten vastgelegd, en ook de tot dan toe gemaakte afspraken tijdens de onderhandelingen. Hoewel nog niet alle details in dit document wettelijk bindend zijn en een aantal zaken nog in de due diligence gecontroleerd moeten worden, leidt een intentieverklaring over het algemeen tot een succesvolle transactie.
In een Letter of Intent wordt een intentie vastgelegd. De verklaring komt in het verkoopproces na de eerste onderhandelingen met de uit de ontvangen biedingen geselecteerde kandidaat. Het is nog geen wettelijk bindende voorovereenkomst, omdat niet alle onderdelen erin wettelijk bindend zijn. In het bijzonder de clausules in de intentieverklaring die met de transactie te maken hebben zijn nog niet wettelijk afdwingbaar, maar vormen de grondslag voor de vervolgonderhandelingen en het due diligence-onderzoek. De daadwerkelijke intentie om de deal te sluiten en verplichtingen rondom vertrouwelijkheid en exclusiviteit tussen de onderhandelingspartners zijn wél wettelijk bindend.
Elke transactie is uniek, en daarom is het verstandig elke Letter of Intent op maat te laten opstellen met hulp van bedrijfsovername- en juridische experts. Als een externe kandidaat de aandelen gaat kopen, kunnen bijvoorbeeld zaken als het behoud van de bedrijfsnaam en locatie, of de ondersteuning van de verkoper in de overdrachtsperiode worden beschreven.
De intentieverklaring is meestal de afsluiting van de eerste onderhandelingen en legt de resultaten ervan vast, als basis voor het daaropvolgende due diligence-onderzoek. Tijdens dat onderzoek worden alle zaken die in de Letter of Intent zijn beschreven gecontroleerd op volledigheid en juistheid. Als er geen belangrijke afwijkingen zijn, kan de voorlopige of definitieve koopovereenkomst worden opgesteld.
Een zachte intentieverklaring is beperkt tot de verklaring dat de partijen met elkaar onderhandelen over een overeenkomst. Het document bevat wel een paar details, maar het wordt in goed vertrouwen getekend; er kunnen anders schadeclaims volgen.
In een harde intentieverklaring zijn al wel wettelijk bindende clausules opgenomen en worden specifieke zaken voor de overeenkomst vastgelegd. Al is het nog geen voorlopige overeenkomst, de partijen gaan al wel verplichtingen aan in verband met de transactie.
In het geval van voorwaarden wat betreft vertrouwelijkheid, bijvoorbeeld, is een intentieverklaring inderdaad wettelijk bindend. Maar de zaken die betrekking hebben op de transactie moeten eerst tijdens het due diligence-onderzoek worden gecontroleerd. Om die reden is een Letter of Intent niet hetzelfde als een voorlopige overeenkomst.
Oorspronkelijk verwees een Memorandum of Understanding naar een overeenkomst tussen meerdere partijen in een contract. De beide termen worden tegenwoordig door elkaar gebruikt.
Elke transactie is uniek en behandelt specifieke omstandigheden die je in een Letter of Intent-voorbeeld moeilijk kunt vatten. Een juridisch expert is hierbij onmisbaar, omdat er in een Letter of Intent wel degelijk wettelijk bindende clausules staan. De ervaren juristen van Marktlink weten waarop ze moeten letten.
Neem vrijblijvend contact met ons op.